บทที่ 122 ตามนาง (๑)

หวังซานเย่กลับมาที่ตำหนักใหญ่อีกคราและเขาต้องพบกับเฉินซู่กวงซึ่งยืนอยู่ที่หน้าตำหนักด้วยท่าทีสำรวม โดยไม่มีความรู้สึกสะทกสะท้านใดๆ ใบหน้าของอ๋องหนุ่มยามนี้บ่งบอกได้ว่าโกรธจัดเพียงใด เขามองเฉินซู่กวงด้วยใบหน้าถมึงทึงสายตากราดเกรี้ยว

“เฉินหว่านอิ๋งนางอยู่ที่ใด!” หวังซานเย่กัดฟันกรอดขณะที่เอ่ยถาม

“กระห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ